Historia obiektów na Antoninach
Czy wiecie Państwo co znajdowało się w budynkach Hotelu & Restauracji Antonińska ponad wiek temu?
W 2016 roku nasza firma zdobyła tytuł Lidera Rewitalizacji w ramach konkursu organizowanego przez miasto Leszno. Nagrodę otrzymaliśmy za rewitalizację kompleksu na Antoninach, w skład którego wchodzą Hotel & Restauracja „Antonińska”, pensjonat dla osób starszych oraz Zakład Pielęgnacyjno-Opiekuńczy i Rehabilitacyjny „Niezapominajka”. Niewielu leszczynian zna jednak historię naszego obiektu.
Budynek, w którym znajduje się aktualnie Hotel & Restauracja Antonińska, wzniesiono około 1900 roku. Pełnił on rolę… stajni! Była ona jednym z obiektów folwarku, i obsługiwała przyległe założenie pałacowo-parkowe w Antoninach.
Na parterze oprócz stajni urządzono wozownię, a na poddaszu użytkowym znajdował się magazyn zboża, siana i ściółki dla koni.
W latach 20 ubiegłego wieku właścicielem kompleksu był Krzysztof Mielżyński – jeden z najbogatszych właścicieli ziemskich w Wielkopolsce. Hrabia mieszkał wówczas w Pałacu w Pawłowicach.
Krzysztof Mielżyński był jednym ze współzałożycieli Spółki Akcyjnej „Sandomiersko Wielkopolska Hodowla Roślin” w roku 1923, która swój najważniejszy oddział miała właśnie w Antoninach. To tutaj prowadzono uszlachetnianie buraka cukrowego oraz pszenicy i innych zbóż. Antoniny bardzo szybko stały się wzorcowo prowadzonym gospodarstwem, a produkowane u nas nasiona buraków cukrowych były cenione w kraju i zagranicą.
Kto z Państwa pomyślałby, że Antoniny, później Leszno, słynęło kiedyś z buraków cukrowych?
Związków hrabiego Mielżyńskiego z Lesznem jest o wiele więcej. Podczas remontu Pałacu w Pawłowicach zdjął on znajdujący się na dachu pałacu postument Atlasa, który podarował Lesznu. Pomnik stanął na placu Kościuszki. Niestety w niewiadomych okolicznościach zniknął podczas II Wojny Światowej.
W okresie powojennym po roku 1950 stajnia zmieniła przeznaczenie na magazyn ziarna z częścią biurową, laboratoryjną i zapleczem socjalno – sanitarnym dla pracowników rolnych.
Wraz z dobudową 3 kondygnacyjnego spichlerza przebudowano parter stajni, dostosowując budynek do nowej funkcji. Doprowadzono wodę, prąd, urządzono kotłownię na węgiel, ogrzewającą oba budynki, dobudowano do elewacji kominy.
Od 1959 roku budynki kompleksu na Antoninach funkcjonowały jako oddział państwowego przedsiębiorstwa Hodowla Buraka Cukrowego.
Gdy nasza firma nabyła obiekt, znajdował się on w fatalnym stanie. Postanowiliśmy jednak podjąć się wyzwania i przystosować zabytkowe budynki na nowe funkcje.
Postanowiliśmy przekształcić budynki w zespół oddziałów rehabilitacyjno – opiekuńczo – pielęgnacyjnych z zapleczem hotelowo – gastronomicznym i kulturalnym. Jedyne takie miejsce w Lesznie.
To było trudne, ale i pasjonujące przedsięwzięcie. Zarówno dla nas, jak i architektów. Ze względu na układ konstrukcyjny, rozkład stropów i stan techniczny, budynki nie były przystosowane do pełnienia nowej funkcji. Musieliśmy poddać je gruntownej przebudowie.
Wszystkie budynki wchodzące w skład kompleksu pochodzą z różnych okresów. Każdy posiadał inny styl architektoniczny. Postaraliśmy się, aby połączyć je w spójną całość. Efekty naszej pracy mogą ocenić Państwo sami. Odwiedzając nasz hotel i restaurację z pewnością niewielu gości zdaje sobie sprawę, że przekracza progi XX wiecznej stajni, która dodatkowo jeszcze przed wojną i przez wiele późniejszych lat stanowiła miejsce produkcji buraka cukrowego.
Tekst pochodzi ze strony Hotel & Restauracja Antonińska, Leszno, Wielkopolska.
