Kozia broda z lasu
Poranny spacer po lesie i mnóstwo różnych grzybów, ale przede wszystkim nasze ulubione kozie brody. Znacie/lubicie? Zobaczcie jak rosną i poznajcie tego grzyba bliżej.
Odwiedź nasze social media:
Kozia broda czyli siedzuń sosnowy lub szmaciak gałęzisty naszym zdaniem najlepiej smakuje sam. 2-3 minutki na maśle, oprószenie solą i gotowe. Przez wiele lat grzyb był chroniony i jego zbieranie było zakazane.
Siedzuń sosnowy w wielu częściach Polski ma różne nazwy regionalne, są to np.: szmaciak gałęzisty, kozia broda, leśny kalafior, baranie rogi, strzępiak kędzierzawy, kwoka, strzępulec czy orysz.
Siedzuń sosnowy ma bardzo charakterystyczny wygląd. Przypomina mózg lub rozrośniętą naturalną morską gąbkę. Grzyb jest włóknisty, w dotyku elastyczny. Ma nieregularny kształt, początkowo jego owocnik jest brudno biały, następnie żółtawy i brązowy, natomiast miąższ jest biały.
Trzon grzyba jest krótki, gruby i dość ciemny. Siedzuń sosnowy osiąga spore rozmiary – może mieć średnicę ponad 30 cm i wagę ponad 5 kg, chociaż zazwyczaj w polskich lasach spotykane są mniejsze okazy.
Kozia broda w kuchni
Smak siedzunia sosnowego jest często opisywany jako słodkawy, lekko orzechowy. Natomiast zapach grzyby jest korzenny i dość intensywny. Kozia broda jest po prostu przepyszna. W kuchni można przyrządzać kozie brody na wiele sposobów i warto samemu spróbować. Przez 24 lata był objęty ochroną prawną, ale od 2014 r. można już go legalnie zbierać.
Grzyb ten jest pasożytem sosny, rozwijającym się na jego korzeniach, a czasem na ściętym pniu. Owocniki tego grzyba znajdziemy w lesie od połowy sierpnia do końca października. Jedyną wadą siedzunia sosnowego jest to, że musimy poświęcić sporo czasu, aby dokładnie go wyczyścić. Do środka tego grzyba często wpada dużo owadów, igliwia, ziemi itp, dlatego przed przygotowaniem należy go dobrze wypłukać.
Mimo wszystko – warto! Jest pyszny!
